Altanka w ogrodzie

Jego rumieńce nie ustępywały, choć tym razem już z zupełnie innego powodu. Wstrzymał oddech, wpatrując się w oczy Dominica gdy ten nie tylko całkiem dotknął jego dłoni ale też się pochylił. Jeszcze chwila i zemdleje z wrażenia... szybko pokiwał głową, żeby nie było po nim widać rozkojarzenia.
- Tak sądzisz? - zapytał, nie mogąc powstrzymać się od zachwytu. Zawsze lubił słuchać, że jest ładny, ale tylko rodzice mu to mówili. - Myślisz, że będę ładny?

Na przemian miał wrażenie, że uderza w niego gorąco a potem ma ciarki, dzielnie jednak starał się nie dać po sobie znać, że coś sie dzieje. Bo co by sobei Dominic pomyślał, gdyby zauważył? Na pewno by się zniechęcił!

Roześmiał się z zadowoleniem zauważając rumieńce i zachwycone oczy. Reakcja chłopaka była zdecydowanie pozytywna więc musiał powiedzieć coś odpowiedniego.
Skinął głową i odezwał się z całkowitą pewnością w głosie
- Jestem przekonany, że tak. Pomogę ci trenować i jak nabierzesz troszkę ciała i mięśni na pewno nikt nie będzie mógł ci się oprzeć Lauren.

Zagryzł lekko wargę, patrząc na niego cały czas. Dominic byl bardzo pewny tego, co mówił, ale kiedy tylko powiedział o nabieraniu ciała to Lauren pobladl, przypominając teraz szpitalną ścianę.
- Umm... - mruknął, nie wiedząc, co teraz zrobić. Nie chcial do siebie zrazic Dominica, ale jak mu zasugerować, że jednak za dużo niekoniecznie znaczy dobrze? W końcu westchnął cicho i dość smutno.
- Nie wiem, czy to na pewno dobrze... Czułbym się zbyt hmm... ciężki.

Z lekkim zaniepokojeniem przyglądał się jak z twarzy chłopaka odpływają wszelkie kolory. Potrząsnął lekko głową
- Na pewno nie był byś ciężki Lauren, nie musisz przybierać aż tyle...
Delikatnie pogładził palcami jego dłoń powoli zabierając rękę skupiając się na powiedzeniu czegoś co miało by szansę podbudować Lauren
- Już odrobina na pewno dała by olśniewający efekt...

Miał wrażenie, że cały dobry humor go opuszcza i zamiast tego czuje ucisk w gardle. "Aż tyle" znaczy ile? Tak ciężko pracowal tyle lat, by w końcy być choć troche szczupły, dlaczego nikt tego nie docenia? Chciał, by go akceptowano i lubiano, ale ciągle coś jest nie tak. Czyli teraz ma przytyć i być wstrętnym grubasem? Dominic chyba nie wiedział, co mówi. A moze wiedział i chciał go zniechęcic?
Na pewno tak... Dominic nie jest chyba kimś dla Lauren. Poważny żołnierz nie interesuje się jakimiś grajkami.
- Nie wiem... - odezwał się w końcu, odsuwajac się odrobine aż w koncu wstał i wziął swój futerał z skrzypcami.
- Dziękuję za radę... - posłał mu lekki uśmiech, czując się raczej paskudnie. A może tylko tak mu się wydawało i Dominic chciał dobrze? - Muszę jeszcze coś zrobić, pójdę już, dobrze? Zobaczymy sie później...

Przy ostatnich słowach głos mu się już łamał, więc nie czekając na odpowiedź szybko odwrócił się i pospiesznym krokiem oddalił, zostawiając Dominica samego.