Laurencius de Euerleye
Strona 1 z 1
Laurencius de Euerleye
Imię i nazwisko: Laurencius de Euerleye
Data urodzenia: 11. 11. 1987; 24 lata
Zajęcie/zawód: Student muzyki
Rasa/pochodzenie:Człowiek bez magicznych mocy, urodzony na ziemi w Millbrook, Anglia
Długość pobytu w szpitalu: Niespełna rok z dłuższymi przerwami na powrót do domu
Wygląd postaci:
Mimo, że od wielu lat choroba wyniszcza jego ciało, nie jest to jedyną rzeczą, którą od razu rzuca się w oczy. Wprawdzie Laurencius jest bardzo chudy, ręce ma jak patyczki i palce jak gałązki, to przy jego serdecznym uśmiechu anoreksja jakby odchodzi na dalszy plan. Ma wąskie, malinowe usta, które mocno odznaczają się na bladej cerze. W cieplejsze pory roku, gdy słońce mocno grzeje, na nosie i ramionach ma nieco bladych piegów. Ma proste włosy sięgające za łopatki w kolorze miedzianego brązu. Jego twarz jest pociągła i chuda, ale często zarumieniona i ozdobiona uśmiechem. Duże oczy o granatowych tęczówkach, choć często otoczone niezbyt zdrowymi, szarymi cieniami, zazwyczaj lśnią wesołością.
Laurencius lubi ładnie wyglądać. Zawsze więc zakupy robi starannie i uważa, by wszystko odpowiednio do siebie pasowało. Lubi ozdoby, różne kolory i fasony, ale też typowe, białe koszule i kamizelki. Lubi podkreślać swoją delikatną urodę, ale zawsze stara się zrobić to tak, by nikt nie miał wątpliwości, że jest mężczyzną.
Charakter postaci:
Długie lata kompleksów i depresji pozbawiały Lauren radości i pogody ducha. Jego prawdziwa natura była schowana za kotarą choroby i problemów. To było jednak przeszłością i teraz Laurencius stara się jak najbardziej pomóc sobie i innym, obdarzając każdego uśmiechem i zainteresowaniem. Mimo, że wciąż ma wiele kompleksów dotyczących jego ciała i nie potrafi znieść swego wyglądu, ma świadomość, że wszystko jest jedynie problemem jego psychiki. Posłusznie słucha poleceń lekarzy i każdego, kto ma dobre intencje. Pomimo starań, wciąż jednak nie potrafi wyjść z choroby.
Jego złotą zasadą jest prawdomówność. Wie, że większość anorektyków zrobi wszystko, by nie jeść, a kłamstwo oraz oszustwa są dla nich na porządku dziennym. Obiecał sobie, że nawet jeśli wyrzuci swój obiad to powie o tym, gdy tylko zostanie zapytany.
Stara się mieć grono znajomych i przyjaciół, które dobiera zawsze bardzo ostrożnie – wstydzi się swojego ciała, dlatego ludzie z którymi się koleguje muszą akceptować go w każdej sytuacji.
Pobyt w szpitalu traktuje jako konieczną część leczenia. Dlatego nigdy nie ucieka, nie spóźnia się z przepustek, dba o mienie szpitala i jest wręcz wymarzonym pacjentem. Stara się robić postępy, a dzięki swojemu nastawieniu dość często dostaje pozwolenia na tymczasowy powrót do rodziny.
Historia postaci:
Pochodzi z miasteczka Willbrook z rodziny muzyków i nauczycieli. Kontynuując pasje i tradycję rodzinną, od dziecięcego wieku ćwiczył grę na skrzypcach i uczył się w szkołach muzycznych. Z racji problemów ze zdrowiem, liceum zakończył z rocznym opóźnieniem a studia w Plymouth przerwał na własną prośbę, gdy matka w końcu go przekonała do poszukania pomocy w szpitalu o najlepszej renomie. Pomimo tej przerwy, Laurencius długie godziny ćwiczy grę i uczy się, by po powrocie na studia nie być w tyle i móc z łatwością zaliczyć wszystkie egzaminy.
Problemy Lauren zaczęły się rok przed rozpoczęciem liceum. Zaczął dostrzegać w sobie zbyt wiele wad i bał się iść do nowej szkoły, gdzie jak był pewien, rówieśnicy wyśmiewali by go za niego za dużo zbędnego tłuszczyku. Maniakalne odchudzanie się i ćwiczenia doprowadziły jego organizm do skrajnego wyniszczenia a jego samego do depresji, gdy uważał, że efekty są zbyt marne. Poczucie samotności i odtrącenia w liceum w niczym nie pomagały, aż w końcu w połowie trzeciej klasy Laurencius próbował popełnić samobójstwo. Był to przełomowy moment. Rodzice młodego muzyka, cały czas zaniepokojeni zachowaniem syna byli na tyle czujni, że potrafili zauważyć drobne zmiany i natychmiast zareagować, dzięki czemu płukanie żołądka było jedynym efektem próby samobójczej. Po tym zdarzeniu Laurencius przerwał naukę w liceum a rodzice zaczęli szukać najlepszych specjalistów od anoreksji, pozostawiając zwykłych psychologów za sobą.
Ciekawostki, tajemnice:
▪ Miał dwóch chłopaków, których rzucił, twierdząc, że jest zbyt gruby by ktokolwiek mógł go kochać
▪ Liceum skończył z doskonałymi wynikami pomimo rocznej przerwy
▪ W każdym miejscu, w którym się znajduję, próbuje znaleźć przyjaciół i kandydata na chłopaka, bo jak uważa, należy pomagać szczęściu i nic z nieba nie spadnie
▪ Zniechęca go każde krzywe spojrzenie czy niemiła sugestia
Choroba: Anoreksja
Data urodzenia: 11. 11. 1987; 24 lata
Zajęcie/zawód: Student muzyki
Rasa/pochodzenie:Człowiek bez magicznych mocy, urodzony na ziemi w Millbrook, Anglia
Długość pobytu w szpitalu: Niespełna rok z dłuższymi przerwami na powrót do domu
Wygląd postaci:
Mimo, że od wielu lat choroba wyniszcza jego ciało, nie jest to jedyną rzeczą, którą od razu rzuca się w oczy. Wprawdzie Laurencius jest bardzo chudy, ręce ma jak patyczki i palce jak gałązki, to przy jego serdecznym uśmiechu anoreksja jakby odchodzi na dalszy plan. Ma wąskie, malinowe usta, które mocno odznaczają się na bladej cerze. W cieplejsze pory roku, gdy słońce mocno grzeje, na nosie i ramionach ma nieco bladych piegów. Ma proste włosy sięgające za łopatki w kolorze miedzianego brązu. Jego twarz jest pociągła i chuda, ale często zarumieniona i ozdobiona uśmiechem. Duże oczy o granatowych tęczówkach, choć często otoczone niezbyt zdrowymi, szarymi cieniami, zazwyczaj lśnią wesołością.
Laurencius lubi ładnie wyglądać. Zawsze więc zakupy robi starannie i uważa, by wszystko odpowiednio do siebie pasowało. Lubi ozdoby, różne kolory i fasony, ale też typowe, białe koszule i kamizelki. Lubi podkreślać swoją delikatną urodę, ale zawsze stara się zrobić to tak, by nikt nie miał wątpliwości, że jest mężczyzną.
Charakter postaci:
Długie lata kompleksów i depresji pozbawiały Lauren radości i pogody ducha. Jego prawdziwa natura była schowana za kotarą choroby i problemów. To było jednak przeszłością i teraz Laurencius stara się jak najbardziej pomóc sobie i innym, obdarzając każdego uśmiechem i zainteresowaniem. Mimo, że wciąż ma wiele kompleksów dotyczących jego ciała i nie potrafi znieść swego wyglądu, ma świadomość, że wszystko jest jedynie problemem jego psychiki. Posłusznie słucha poleceń lekarzy i każdego, kto ma dobre intencje. Pomimo starań, wciąż jednak nie potrafi wyjść z choroby.
Jego złotą zasadą jest prawdomówność. Wie, że większość anorektyków zrobi wszystko, by nie jeść, a kłamstwo oraz oszustwa są dla nich na porządku dziennym. Obiecał sobie, że nawet jeśli wyrzuci swój obiad to powie o tym, gdy tylko zostanie zapytany.
Stara się mieć grono znajomych i przyjaciół, które dobiera zawsze bardzo ostrożnie – wstydzi się swojego ciała, dlatego ludzie z którymi się koleguje muszą akceptować go w każdej sytuacji.
Pobyt w szpitalu traktuje jako konieczną część leczenia. Dlatego nigdy nie ucieka, nie spóźnia się z przepustek, dba o mienie szpitala i jest wręcz wymarzonym pacjentem. Stara się robić postępy, a dzięki swojemu nastawieniu dość często dostaje pozwolenia na tymczasowy powrót do rodziny.
Historia postaci:
Pochodzi z miasteczka Willbrook z rodziny muzyków i nauczycieli. Kontynuując pasje i tradycję rodzinną, od dziecięcego wieku ćwiczył grę na skrzypcach i uczył się w szkołach muzycznych. Z racji problemów ze zdrowiem, liceum zakończył z rocznym opóźnieniem a studia w Plymouth przerwał na własną prośbę, gdy matka w końcu go przekonała do poszukania pomocy w szpitalu o najlepszej renomie. Pomimo tej przerwy, Laurencius długie godziny ćwiczy grę i uczy się, by po powrocie na studia nie być w tyle i móc z łatwością zaliczyć wszystkie egzaminy.
Problemy Lauren zaczęły się rok przed rozpoczęciem liceum. Zaczął dostrzegać w sobie zbyt wiele wad i bał się iść do nowej szkoły, gdzie jak był pewien, rówieśnicy wyśmiewali by go za niego za dużo zbędnego tłuszczyku. Maniakalne odchudzanie się i ćwiczenia doprowadziły jego organizm do skrajnego wyniszczenia a jego samego do depresji, gdy uważał, że efekty są zbyt marne. Poczucie samotności i odtrącenia w liceum w niczym nie pomagały, aż w końcu w połowie trzeciej klasy Laurencius próbował popełnić samobójstwo. Był to przełomowy moment. Rodzice młodego muzyka, cały czas zaniepokojeni zachowaniem syna byli na tyle czujni, że potrafili zauważyć drobne zmiany i natychmiast zareagować, dzięki czemu płukanie żołądka było jedynym efektem próby samobójczej. Po tym zdarzeniu Laurencius przerwał naukę w liceum a rodzice zaczęli szukać najlepszych specjalistów od anoreksji, pozostawiając zwykłych psychologów za sobą.
Ciekawostki, tajemnice:
▪ Miał dwóch chłopaków, których rzucił, twierdząc, że jest zbyt gruby by ktokolwiek mógł go kochać
▪ Liceum skończył z doskonałymi wynikami pomimo rocznej przerwy
▪ W każdym miejscu, w którym się znajduję, próbuje znaleźć przyjaciół i kandydata na chłopaka, bo jak uważa, należy pomagać szczęściu i nic z nieba nie spadnie
▪ Zniechęca go każde krzywe spojrzenie czy niemiła sugestia
Choroba: Anoreksja
Neco- Admin
- Liczba postów : 740
Join date : 06/08/2011
Strona 1 z 1
Permissions in this forum:
Nie możesz odpowiadać w tematach
|
|