Kolejne X dni

Kolejne parę dni spędził ze swoim człowiekiem w kuchni ucząc się gotować. Jak zwykle w pełni korzystał z okazji tuląc się do ciepłej szyi i ocierając o miękki policzek. W sumie zapach chłopaka coraz bardziej mu się podobał.
Teraz brakowało mu tylko jakby hmm.. w sumie większej ilości informacji. Nie wiedział niestety zbyt dużo o swoim człowieku. Pominąwszy jego wygląd i to, że nie cierpiał swojej pracy i chciał czegoś więcej. Nawet przemknęło mu przez myśl, czy przypadkiem nie ma tego czegoś, jednak nadal nie był pewien.
Poza tym definitywnie przeszkadzało mu że chłopak chyba sobie postanowił by się przed nim chować! Hmpf... przestał się rozbierać w jego obecności i wyrzucał go z kuchni jak szedł się kąpać! Hmpf... on też lubił popławić się w ciepłej wodzie... i popatrzeć! Nie był zbyt zadowolony, że tak brutalnie pozbawiono go tej przyjemności! Definitywnie obrażony odbijał to sobie czytając książki które chłopak chował w pokoju. Zawijał się w okół jakiejś i obracał ogonem kartki ucząc się zdecydowanie ciekawych rzeczy.

Poza tym zaczął po nocach - pominąwszy gotowanie etc - pracować nad swoją przemianą. Było absolutnie nie do przyjęcia by jego człowiek się go brzydził! Niestety jak na razie stracenie łusek, taki sam kolor skóry i te uszy... i niech to! te głupie włosy! To było aż zbyt duże wyzwanie! Jak już udało mu się zrobić jedno to jak robił drugie to pierwsze wracało i eh tam... A przecież w końcu był genialny! Jego forma i tak powinna zachwycać! W końcu sam jej się nauczył dzięki swojej nieprzeciętnej magii! Hmpf... niewdzięczny człowiek...

Otrząsnął się z zamyślenia gdy dotarło do niego, że chłopak zaczął mówić o czymś innym niż gotowanie. Pieszczotliwie musnął językiem jego policzek i ułożył się wygodniej, dla zabawy trącając ogonem sznureczek jego koszuli i słuchając uważnie.

W ciągu kilku dni szybko przekonał się, że wąż faktycznie nie jest tylko zwykłym gadem. W trakcie gotowania opowiadał mu po kolei o każdym przepisie, a kiedy następnego ranka widział mniej lub bardziej udane próby owych dań, nie mógł powstrzymać uśmiechu. Wprawdzie na początku nie do końca ułatwiało mu to pracę, ale szło w bardzo dobrym kierunku!
Tym samym nie mógł przestać myśleć o tym, że ów wąż w pewnym stopniu posiada jakby ludzki umysł. Zaczął więc się wstydzić rozbierania przy nim - wąż musiał grzecznie czekać w innym pomieszczeniu i niestety, ale Ravinel zaczął spać w piżamie.
Elf intensywnie też zaczął myśleć o tym, że jego mały gadzi przyjaciel mógłby go rozumieć.


- Myślisz, że mogę do ciebie mówić? - mruknął, mieszając ciasto na racuchy i po chwili odkładając na bok miskę. To mało wymagające danie w tym domu nie mogło być obiadem, ale z powodzeniem grało rolę deseru. - Tak... opowiadać, jak do przyjaciela?

Od razu zainteresowany zdobyciem nowych informacji uniósł głowę. Wyciągnął się w przód tak by chłopak go widział i raczej twierdząco zakołysał ciałem. Szybko wrócił do swojej ulubionej pozycji i połaskotał go językiem w ucho.
Miał nadzieję, że usłyszy coś więcej o swoim człowieku. Może nawet co by chciał albo przynajmniej co lubi i tak dalej. Ze Stwórcą było łatwiej. On mówił mu co lubi i czego chce i nawet go uczył co robić by sprawić mu na przykład fizyczną przyjemność.... ale jak na razie ze zachowaniem swojego nowego człowieka to raczej nie czuł się zbyt przekonany do czegoś takiego... no ale w sumie powinien dać mu czas. Miał tylko nadzieję, że ten czas to nie okaże się parę lat.
Wtulił głowę w dołek przy jego szyi i zaczął uważnie słuchać każdego słowa.

Uśmiechnął się mimowolnie, mając wrażenie, że wąż nawet zachęca go do mówienia. Oczywiście, jeśli rozumiał, to właściwie mógł to zrobić. W końcu twierdził, że jest jego przyjacielem. Choć na samo wspomnienie o wężowatym mężczyźnie robiło mu się nieco dziwnie... szybko potrząsnął głową i sięgnął po kosz z jabłkami, zaczynając je obierać.
- Nie znoszę gotować... - westchnął cicho, mając ochotę cisnąć owocem w ścianę i obserwować, jak rozpada się na kawałki. Nawet spojrzał w kierunku owego celu, ale szybko zrezygnował. Za dużo sprzątania.
- Żyłem kiedyś w takim elfik królestwie, w prawdziwym dworze. Miałem służących, kucharzy i nigdy nie musiałem pracować... Wtedy lubiłem coś upiec dla przyjemności, że to robię, teraz najchętniej spaliłbym całą kuchnie. Tym bardziej, że nie jest moja.

Oh... nie sądził, że jego człowiek nie lubił gotować... w końcu cały czas to robił! Czemu robić coś czego się nie lubi albo nie chce? Nie rozumiał. On na pewno nie robił by nic takiego! Hmmm w sumie aż szkoda że nie miał jak go zapytać, nadrobi to przy okazji.
Oh.. hm w elfim? Słyszał o tej rasie od Stwórcy. Zawsze mówił, że dobrze się z nimi robi interesy i że dobrze się z nimi robi.. INNE rzeczy. W sumie reszta opisu odnośnie urody i w ogóle też się zgadzała. Hmm.. no chyba by wypadało go przemianować... jego elf brzmiało nawet milej!
Zachęcająco trącił go pyskiem w policzek ciekaw czegoś więcej.

- I nawet odkładam to, co zarobię... - zaczął znów gdy tylko wąż wykazał zainteresowanie. Miał już wprawę w obieraniu jabłek, więc dość szybko stosik owoców się piętrzył.
- Nie wiem po co. Nawet nie mogę wrócić do domu, chyba by mi ucięli głowę lub po prostu wygnali...

Im więcej Ravinel mówił o wszystkim, co go smuciło, tym bardziej czuł się beznadziejnie. Nie był w stanie nic poradzić na to wszystko i nie miał pomysłu na życie. Czuł się raczej tak, jakby nic go tu nie trzymało.
- Miałem iść do muzycznej szkoły, a teraz nawet nie mam na czym grać. Właściwie dobrze, że mam takiego węża, od wielu lat z nikim się nie przyjaźniłem.

Zasyczał oburzony na idiotyczny pomysł obcinania głowy. NIKT nie będzie NIC obcinał JEGO elfowi! Co za oburzający i niedopuszczalny pomysł też coś! Hmpf!
Potarł głową o jego policzek starając się być w miarę pocieszający. Absolutnie nie pozwoli nikomu krzywdzić chłopaka. Jest w końcu JEGO. Głupi ludzie hmpf...

Za to druga kwestia go zainteresowała. Jego elf chciał grać? Ooohh.. tylko na czym! Czemu mu nie powiedział do licha?! Zasyczał cicho niezadowolony i odwinął się z jego szyi z cichym plaśnięciem spadając na blat. Przesunął się do worka z mąką i mocnym uderzeniem go przewrócił.
Spojrzał na elfa i zasyczał z pretensją. Że też musiał się posuwać do takich rzeczy!
Ostrożnie uniósł końcówkę ogona przesuwając nią w rozsypanej mące i starając się coś napisać... Wyszło mu raczej koślawo i CHYBA połknął jakąś literkę. No ale chłopak chyba jest dość mądry by załapać nie? Przekrzywił głowę przyglądając się swojemu dziełu. "grac na co"

- Hej! - burknął urażony, gdy nagle wąż z niego ot tak zeskoczył. Przecież mógł normalnie zejść, a nie wznosić tumany mąki! Potarł nos, starając się nie kichnąć, na szczęście jednak szybko mu przeszło. Jednak sięgając po ostatnie jabłko zamrugał i zaczął gapić się na węża. Który, najwyraźniej, pisał.
- Ty umiesz pisać? - wymamrotał zaskoczony i z wrażenia aż odłożył jabłko na bok, pochylając się nad mąką i czytając koślawe literki.
- Grac na... co? - zmarszczył brwi, ale szybko zorientował się, o co chodzi. Aż uśmiechnął się szeroko i pieszczotliwie poczochrał węża po łysym łebku.
- Grałem na harfie... Uczyłem się od dziecka i było to coś, co naprawdę lubiłem. Na pewno jeszcze pamiętam, jak się gra, ale ten instrument jest bardzo drogi. Chyba teraz go nie kupię. A nawet jeśli, to gdzie niby miałbym to postawić? W tej mojej celi?

Pogłaskany od razu wdzięcznie się wyprężył podążając głową za odsuwającą się ręką. Co to tak krótko tylko?
Z zaciekawieniem przechylił głowę. Stwórca na niczym nie grał. On sam nawet nie wiedział jak wygląda taka harfa ale brzmiała na coś dużego, skoro nie dało się jej od tak trzymać. Hm.. ciekawe czy było coś podobnego do harfy ale mniejszego? Taka wersja mini... to by był ładny prezent chyba jeśli by było!
Powoli wrócił na szyję swojego elfa - po drodze starannie wycierając swoje piękne lśniące łuski z resztek mąki, głównie o fartuch i trochę o koszulę chłopaka. Polizał go po policzku, prawie w kącik ust i czekał na dalszy ciąg opowieści.

Z uśmiechem obserwował, jak wąż powoli wspina się z powrotem na jego szyję. Że też sobie upodobał to miejsce... ale z pewnością miał stąd najlepszy widok na wszystko, co działo się wokół. Przewrócił oczyma, czując mały, gadzi języczek w kąciku swoich ust. No doprawdy, ten wąż był nad wyraz dotykalski. Ravinel zauważył, że kiedy go ignoruje i nie głaszcze, to wąż sam zaczyna się dopominać... jakby był małym, uroczym kotkiem. Czego absolutnie nie można powiedzieć o mężczyźnie, którego widział.
Zabrał się za krojenie jabłek w plasterki.
- Chciałbym cofnąć czas i jakoś wszystko naprawić... ale chyba nic nie można było zrobić - zagryzł wargę, chcąc czy nie, przypominając sobie o wszystkim. - A najbardziej chyba lubiłem takie elfie przyjęcia. Nie wyglądały jak te, które organizują ludzie. U nas przyjęcia były bardzo kameralne, zapraszano tylko tych wybranych, było najlepsze jedzenie, wino i miód. Delikatna muzyka, chociaż właściwie bywała bardzo różna, nie myśl, że jak elfy to tylko taką spokojną i powolną. Te człowiecze przyjęcia wyglądają jak zjazd świń umorusanych w błocie... wszyscy są tacy barbarzyńscy, nieokrzesani i zachowują się jak bydło.

Zasyczał cicho zaskoczony tak ostrą krytyką ludzi. Choć po prawdzie nigdy nie był na żadnym ludzkim przyjęciu więc nie potrafił ocenić... hmmm w sumie nigdy nie był na żadnym przyjęciu w ogóle.
Uniósł się i pocieszająco potarł głową o policzek swojego elfa. Mimo wszystko wolał słyszeć więcej o nim a nie o jakichś tam przyjęciach. Jakieś bardziej osobiste informacje albo coś. Z takimi o to nie wiele mógł zrobić a konkretne info to co innego.. jak na przykład z tą harfą... na pewno uda mu się znaleźć coś w tym stylu dla elfa.
Przesunął się na jego ramię by widzieć twarz i zaczął znów uważniej słuchać.

Długi czas milczał, pogrążając się w swoich myślach i krojąc jabłka na równe plasterki. Kiedy skończył, wyciągnął z szafki patelnie i stanął nad paleniskiem, pilnując, aż masło się na niej rozpuści. W końcu westchnął ciężko i zajął się głaskaniem gadziego pyszczka.
- Tęsknie do swojego dawnego życia... kiedyś byłem jednym z wyżej postawionych arystokratów. A teraz? Jestem kucharzem i służącym w przeciętnym domu, a jedynie co robię to leżę i czytam jakieś naiwne romanse.

Urwał wpół zdania, przypomniwszy sobie o cieście na placuszki. Szybko do miski dodał jabłka i zamieszał całość. Właściwie po co on czyta te głupie książki? Tylko się zadręcza bardziej. Powinien czytać jakieś bajki i legendy! Stanął przy palenisku, trzymając w zamyśleniu miskę.
- ... naprawdę, bez sensu. Czytam o tym wszystkim... Miałem dawno temu chłopaka, pewnie nawet już mnie nie pamięta... chociaż... a może nawet mnie próbuje znaleźć? - Ravinel uśmiechnął się, przygryzając wargę. - Ciekawe, co by było, jakby któregoś dnia przyszedł...

Oj poczuł się zdecydowanie dotknięty i ciężko urażony. JEGO elf myśli o jakimś.. jakimś.. zapomniał się do tego stopnia że aż uniósł górną część ciała i rozłożył kaptur z groźnym sykiem. Elf jest JEGO! Żadnych durnych byłych chłopaków ani niczego innego! Hmpf!
Przesunął się odrobinkę ciaśniej oplatając w okół jego szyi i ocierając się głową o policzek po całej jego powierzchni. Ma jego! Po co mu ktokolwiek inny? Przecież nawet pracuje dla niego nad tym by dobrze wyglądać! Jest lepszy niż taki ktoś!

Podskoczył zaskoczony, niemal opuszczając miskę na podłogę. Z wyrzutem spojrzał na węża, ale kiedy ten zaczął się mocniej owijać wokół jego szyi, niepewnie pobladł. Na szczęście nic złego się nie stało. Mimo wszystko, wąż to wąż...
- Nie strasz mnie! Bo wyjdziesz na dwór! - wyburczał bardzo obrażony i już nie mówiąc ani słowa, zaczął formować racuchy na rozgrzanej patelni.

Choć jego rumieńce na policzkach mogły sugerować, że korzystając z tematu, powrócił do myślenia o swoim chłopaku.

Zasyczał niezadowolony i pociągnął ogonem sznurek jego koszuli rozwiązując ją prawie do połowy. Co to mają być za rumieńce, grożenie wyrzuceniem go na dwór i myślenie o jakimś obcym, głupim, brzydkim elfie jak miał jego!?!
Hmpf... już sobie postanowił że w nocy wymknie się do miasta. Musi podpatrzeć więcej ilustracji i obrazów jak wyglądają takie elfy... już on mu pokaże KTO mu się będzie podobał ha! Jeszcze zobaczy do kogo będzie się rumienić... głupi elf... o nim powinien myśleć a nie o kimś innym...

- Hej! - burknął na niego, widząc, jak wąż rozwiązuje mu tunikę. - Nie rozwiązuj tego, to nie jest do zabawy...

Westchnął ciężko, ale zignorował częściowo rozwiązaną koszulę. I tak miał dużo pracy, musiał usmażyć cały wielki talerz placków z jabłkami. Zawiąże to, kiedy skończy.
- Teraz to zawiąż, jak jesteś taki mądry...

W końcu masa się skończyła i z ulgą odstawił brudne naczynie. Już po chwili zdejmował z patelni ostatnie placki i poukładał je na talerzu, szybko całość przykrywając ścierką, aby za bardzo się nie ostudziły.

Zawiązać? Też coś.. co ten elf sobie myśli? Że on jest jakimś magicznie akrobatycznym wężem o dwóch ogonach co by wiązać sznurki?
Zasyczał cicho z pretensją i mocniejszym pociągnięciem ogona wyjął sznurek do końca.
No... teraz przynajmniej będzie miał ładny widok...
Bezczelnie zwiesił się z ramion swojego elfa i przytulił mu głowę go piersi lekko muskając ciepłą skórę językiem. Hm... lubił być w tym miejscu, tak tuż nad sercem i słyszeć jego bicie. Działało to na niego lekko usypiająco...

Na początku jedynie przewrócił oczyma, ale po kilku sekundach zarumienił się mocno i spojrzał karcąco na węża, gdy przypomniał sobie, że przecież ten wąż to tak naprawdę człowiek. Szybko umył ręce i sięgnął po sznureczek smętnie leżący na podłodze.
- Nie wyszło ci najwyraźniej... - mruknął i przesunął głowę węża na ramie, od razu na nowo przekładając sznurek i wiążąc koszulę.

Nie chce, by ktoś go oglądał nago... nawet, jeśli jest to dziwaczny, wężowaty mężczyzna. Na pewno swoje myśli ma.

Zasyczał niezadowolony, że został odsunięty od milutkiej ciepłej skóry. Mimo wszystko polizał swojego elfa lekko po szyi i wtulił się w swój miły dołeczek.
Hm najwyraźniej musi bardziej popracować nad swoim wyglądem. Pewnie jakiegoś innego głupiego elfa by nie odsunął hmpf!
Lekko trzepnął końcówką ogona jego włosy zwracając na siebie uwagę. CO to ma być.. by tak nim machać i ani ciepłego słowa ani pogłaskania, bezczelność normalnie!

Uniósł lekko brew i spojrzał na węża, gdy ten pacnął jego włosy. Być może jednak tylko się próbuje wygodniej umościć na jego ramionach, Ravinel nie przyjął się więc tą zaczepkę, biorąc ją za czysty przypadek. Z pewnością, gdyby teraz wąż mógł, to by go przeprosił. Litościwie pogłaskał go po grzbiecie i zabrał się za zmywanie naczyń.
- Lepiej tego nie zostawiać na później, bo wszystko zasycha, robi się taka twarda skorupka i trudno to zmyć... oh, no popatrz jakie ja już mam paskudne dłonie od tej pracy...

I do mówiąc wyciągnął przed siebie ręce, rozpaczliwie przyglądając się swoim palcom.

Zdecydowanie był oburzony brakiem jakiejś szerszej reakcji. Pacnięcie po grzbiecie to nie to co miał na myśli! Stanowczo nie czuł się dość doceniony!

Przechylił głowę przyglądając się dłoniom elfa. Szybko zsunął sie w dół oplatając się niczym bransoleta w okół całego jego ramienia po czym trącił nosem jego palce. Jak na jego gust były całkiem ładniutkie... długie i szczupłe w sam raz! Obrócił się by spojrzeć na swojego elfa i zasyczał cicho mając nadzieję jakoś to przekazać.

Westchnął tylko smutno, chociaż dziwne akrobacje węża nawet go nieco pocieszyły.
- Jesteś milutkim wężem - uśmiechnął się i pogłaskał go po łebku, po chwili nawet chwytając i unosząc do góry, by lekko pocałować go w pyszczek. Miał dziwne wrażenie, że jego mały gadzi przyjaciel naprawdę się stara aby miał dobry humor. W zasadzie świadomość, że to nie jest taki zwykły wąż w jakiś sposób go uspokajała, bo dzięki temu może być pewien, że nigdy nie zrobi mu krzywdy.
Odstawił go na blat i zajął się myciem naczyń, choć minę miał desperacko nieszczęśliwą.

Oooooh! Tak było lepiej! Zdecydowanie lepiej! Nawet dostał buziaka! Hmmm... chyba powinien jakoś się odwdzięczyć. Na przykład jakimś miłym prezentem to może znów dostanie oj taaaak...
Teraz tylko popracować na drugą formą i może w niej też dostał by buziaka. Było by zdecydowanie, niezwykle miło mmm...

Przesunął się na bok zlewu delikatnie podając swojemu elfowi naczynia. Tyle mógł zrobić w tej formie. Wolał nie ryzykować przemiany w dzień. No a poza tym nie chciał się pokazywać w takiej... niedoskonałej powłoce! Jak nad nią popracuje to co innego.
Aż zasyczał cicho ze śmiechu. Może jak już to zrobi to powinien też zadbać o wejście jak z tych beznadziejnych książek które jego elf czytał? Coś na zasadzie romantycznego księcia na białym koniu.. eee... tylko może bez konia. Będzie musiał to jeszcze przemyśleć o tak!

Rozczulony uśmiechnął się słodko, widząc, jak wąż próbuje przeciągnąć naczynia w jego stronę. Czy można być bardziej kochanym i uroczym? Ten wąż dosłownie go rozbrajał! Z nieco lepszym humorem zabrał się więc za zmywanie.
- Wiesz, to co zarabiam teraz, to właściwie odkładam na dno kufra i zbieram na szkołę. To bezcelowe, bo właściwie zdaję sobie sprawę, że zanim uzbieram na wszystko, to chyba minie sto lat... ale to jedyne moje marzenie, które mi pozostało, po tym wszystkim...

Westchnął ciężko, odkładając czystą już miskę na bok i zabierając się za dwa garnki, w których gotował zupę i sos do obiadu.

Raczej go to zainteresowało. Zbierać na szkołę hmm.. w sumie po co? Chodziło o naukę muzyki? To by wyjaśniało co nieco, ale chyba szkoła nie była potrzebna do innych rzeczy. Wszystkiego można się przecież nauczyć samemu z książek więc nie rozumiał po co się męczyć z odkładaniem jakichś pieniędzy by potem je wydać na coś niepotrzebnego. Heh ludzie i elfy byli dziwni w tym względzie.

Ciężkich naczyń nie był w stanie uciągnąć. Zamiast tego szybciutko wpełzł na swoje ulubione miejsce na szyi elfika i wtulił pysk w dołeczek. Oj tak. W sumie... skoro w nocy wybiera się na 'polowanie' w mieście to teraz mógł by się przespać.